مانده است رد پای تو در شعرهای من

دیگر نمی رسد به تو حتی صدای من

من هیچ وقت از تو شکایت نمی کنم

بگذار جرم دوریمان را به پای من

من حاضرم به هر مرضی مبتلا شوم

تنها اگر به دست تو باشد دوای من

هر واژه ای که روی لبت رفت شعر شد

یادت به خیر شاعر بی ادعای من

برگرد و مثل قبل مرا تا خدا ببر

محبوب من، فرشته ی انسان نمای من

جای تو را اگر چه کسی پر نکرده است

شکر خدا که باز یکی هست جای من

یک روز می رسد که از او سیر می شوی

یک روز می رسد که بگیرد دعای من

تقسیم کن هر آنچه که داری میان ما

قلبت برای او غمت هم برای من

مصطفی الوندی